Ibrahim Yılmaz, bir yorgancı olarak 50 yılı aşkın süredir babasının mesleğini sürdürmeye çalışıyor. 1971 yılında babasının yanında çırak olarak başlayan Yılmaz, “Babamın her işine yardım ederek hem öğüt dinleyerek hem de uygulayarak 3-4 yıl içinde öğrendim” diye anlattı. Yorgancılık mesleğinin ekonomik zorluklar, çırak yetişmemesi ve hazır ürünlere yönelim nedeniyle unutulma tehlikesi ile karşı karşıya olduğunu belirtti.
Yılmaz, eskiden her gelin için özel olarak dikilen ipek yorganların artık tercih edilmediğini belirtti. “Hayat pahalılığı nedeniyle ipek yorgan yaptıran neredeyse kalmadı. Oysa eskiden en az bir tane mutlaka yapılırdı. Şimdi düz yorgan yapılıyor çünkü nevresim içine giriyor ve daha ucuz” dedi. Geçmişte el emeğiyle yapılan motifli, kabartmalı yorganların artık ilgi görmediğini söyleyen İbrahim Yılmaz, “Sanatımızı yozlaştıran şey, ucuzluk. Vatandaş makine yorganına yöneliyor çünkü bizim el işçiliği fiyatımıza yorgan satılıyor” şeklinde konuştu.
Yılmaz, 1999’dan bu yana aynı dükkanda çalıştığını ve ekonomik koşullar nedeniyle imalathane ve kabartma bölümünü ayrı tutamadıklarını belirtti. Yorgancılığın hala geçerli bir meslek olduğunu vurgulayan Yılmaz, “Türkiye’nin herhangi bir yerine gideyim, sadece sanatımı icra ederek günlük ihtiyacımı karşılayabilirim. Ama değerini bilen kalmadı. Bu meslek altın bileziktir” diye konuştu. Mesleğin kaybolan zanaatlar listesine alındığını hatırlatan İbrahim Yılmaz, “Vergi dairesinde kaydımız var ama başka hiçbir destek yok. Pamuk pahalı, işçilik pahalı ama çırak yine de bulunamıyor. Halk eğitim kursları artırılmalı, insanlar bu mesleği tanımalı” dedi. Yorgancılığın kadınlar için de bir meslek alanı olabileceğini belirten Yılmaz, “Kadınlar bunu ikinci iş olarak yapıyor. Oysa tek başına yapsalar asgari ücretin üzerinde kazanç sağlayabilirler” yorumunu yaptı.
Yılmaz, mesleğin geleceği hakkında endişelerini dile getirirken, gençlerin daha basit işlere yönelmesi nedeniyle çırak bulmakta zorlandıklarını belirtti. “Şu an ne çırak ne kalfa var. Bu işi en genç yapan kişi bile 55 yaşında. Gençler kısa sürede öğrenilen daha basit işlere yöneliyor. Oysa yorgancılık bir zanaat ve sabır gerektiriyor” dedi. Yılmaz, vatandaşların yeniden yün yorgan diktirmeye başladığını belirtirken, bu hareketliliğin özellikle yaz sonu ve sonbaharda arttığını söyledi. Yorgancılığın halen tercih edildiğini ancak fiyat farkı nedeniyle alınamadığını belirten Yılmaz, “Vatandaş makine istemiyor, el işi arıyor. Ama fiyat farkı yüzünden hazır yorgana kaçıyorlar” diye konuştu.